Θυμάσαι που είχαμε πάει στο Αττικό Άλσος να δούμε τον Μαραβέγια;
Πως δεν το θυμάμαι. Θα μου μείνει αξέχαστο ειδικά το τελευταίο τραγούδι.
Σοβαρά; Γιατί;
Γιατί είχα από δίπλα μου την Γιώτα να φωνάζει στο αυτί μου...
Και;
Δεν είχα το ακουστικό μου ανοιχτό, και για πρώτη φορά άκουγα!!!
...
Καλώς ήλθατε...
Και να φύγετε γρήγορα... δεν έχουμε όρεξη για αστειάκια, σχολιάκια και λοιπά χαριτωμένα. Μας φτάνει που είχαμε την τύχη να βλέπουμε εκείνο το απίθανο show. Αν όμως νομίζετε ότι έχετε ταλέντο στο να γράφετε, δοκιμάστε την τύχη σας... Μόνο μην παρεξηγηθείτε όταν σας αποδείξουμε ότι είστε τόσο ταλαντούχοι όσο ένας πράσινος βάτραχος που τον κυνηγάει μια ροζ γουρουνίτσα.
Αναγνώστες
Αρχείο
-
▼
2009
(50)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
-
▼
Αυγούστου
(19)
- CERN
- Κάτι με τρώει...
- Δώρο τότε;
- Πανσέληνος...
- Για την παραλία...
- 30 χρόνια Alien...
- Μια ζωή τα ίδια...
- Αγαπημένα άτομα...
- Κεφτεδάκια...
- Κούβα...
- Κυριακή....
- Houston και Μοτζαρτ...
- Ψαλμοί...
- Επανασύνδεση...
- Το χαμένο...
- Shakira
- Για νέους και για γέρους που αισθάνονται νέοι...
- Χάπι άμβλωσης...
- Έκθεση ζωγραφικής...
Σάββατο 1 Αυγούστου 2009
Για νέους και για γέρους που αισθάνονται νέοι...
Αναρτήθηκε από Statler and Waldorf
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου